بر اساس شرایط جمهوری آذربایجان و روابط و مناسباتی که این کشور با رژیم صهیونیستی دارد و همچنین فضای سیاسی حاکم بر این کشور، پس از بررسی بازخورد راسانه‌ها، افکار رایج در خصوص عملیات افتخار آمیز وعده صادق را به شرح ذیل اعلام می‌دارد.
خلاصه اخبار در رسانه‌ها:
تنش بین ایران و رژیم صهیونیستی به دنبال حمله موشکی رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق و حمله تلافی جویانه ایران به تاسیسات رژیم صهیونیستی افزایش یافته است. این تنش ها نگرانی‌هایی را در آذربایجان ایجاد کرده است، زیرا این کشور روابط نزدیکی با هر دو کشور دارد. برخی از کارشناسان معتقدند که این تنش‌ها می‌تواند منجر به جنگ منطقه‌ای شود که می‌تواند بر آذربایجان نیز تأثیر بگذارد. برخی دیگر نیز معتقدند که ایران و رژیم صهیونیستی از جنگ مستقیم خودداری خواهند کرد و این تنش ها در نهایت فروکش خواهد کرد.
تحلیل اخبار:
تنش بین ایران و رژیم صهیونیستی یک موضوع پیچیده با پیامدهای بالقوه جدی برای منطقه است. آذربایجان به عنوان کشوری که روابط نزدیکی با هر دو کشور دارد، در موقعیت دشواری قرار گرفته است. از یک طرف، آذربایجان نمی‌خواهد روابط خود با ایران را به خطر بیندازد. ایران همسایه قدرتمندی است که می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر ثبات و امنیت آذربایجان داشته باشد. علاوه بر این، آذربایجان وابستگی زیادی به ایران برای تامین انرژی دارد. از سوی دیگر، آذربایجان همچنان نمی‌خواهد روابط خود را با رژیم صهیونیستی به خطر بیندازد. رژیم صهیونیستی شریک مهمی در زمینه تجارت، فناوری و امنیت برای آذربایجان است. آذربایجان باید در این شرایط با احتیاط عمل کند و از هرگونه اقدامی که می تواند آن را در درگیری بین ایران و رژیم صهیونیستی گرفتار کند، خودداری کند. در بین اخبار و مقالات مندرج در رسانه‌ها، مقاله آقای عاصیف جعفراف روزنامه نگار و تحلیلگر سیاسی، از برخی جهات دارای غنای بیشتری بود که برای استفاده بهتر خوانندگان ، مقاله تحلیلی وی عینا به شرح ذیل بیان ارائه می‌گردد؛
برنده و بازنده منازعه ایران و اسرائیل چه کسانی هستند؟
پرتال خبری «اردو آذ»: تهران در تاریخ 13 آوریل به حمله موشکی اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق (1 آوریل) پاسخ داد. در حمله 1 آوریل، 7 تن از اعضای عالی رتبه سپاه پاسداران از جمله 2 ژنرال جان باختند. در حملات تلافی جویانه ایران از خاک خود، از ده ها پهپاد و موشک کروز استفاده شد. اگرچه تعداد موشک های پرتاب شده قابل توجه بود، اما تقریباً همه آنها توسط گنبد آهنین و سامانه‌های پدافند هوایی متحد اسرائیل رهگیری شدند و تلفات جانی نداشتند. حامیان تهران در منطقه تاکید می کنند که ایران برای اولین بار مستقیماً اسرائیل را بدون توسل به گروه های نیابتی منطقه ای خود هدف قرار داد. تأثیر چنین تصمیمی هر چه باشد، برندگان و بازندگان زیادی را به همراه دارد.
برنده اصلی این حملات:
همه محافل سیاسی و تحلیلگران خبره متفق القول هستند که بزرگترین برنده این حمله، اسرائیل به ویژه نخست وزیر این کشور، بنیامین نتانیاهو بود. نتانیاهو در هفته‌های اخیر خشم بسیاری از حامیان خود را در محافل سیاسی غربی برانگیخته بود. نتانیاهو از فرصتی که از حملات انتقام جویانه ایران به دست آورد، استفاده کرد و تعهد غرب برای ادامه حمایت نظامی و سیاسی خود از اسرائیل را تجدید نمود. نخست وزیر اسرائیل با ارسال پیام به ایالات متحده آمریکا و کشورهای بزرگ اروپایی، حمایت بدون قید و شرط آن ها از اسرائیل را به دست آورد و انتقاد شدید چاک شومر، سناتور آمریکایی در ماه گذشته در مورد سرنوشت سیاسی نتانیاهو و ادعاهای «ارتکاب نسل کشی» در غزه را با موفقیت کنار گذاشت و از این وضعیت به نفع خود استفاده کرد.
برنده دیگر این حملات ایران بود، به نحوی که محبوبیت خود در چشم مردم منطقه را افزایش داد. اگر تهران به حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق پاسخ نمی‌داد یا به چند حمله بسیار نمادین توسط حزب الله در شمال اسرائیل راضی می شد، اعتبار ایران به طور جدی زیر سوال می‌رفت و خدشه دار می‌شد و بهانه کلاسیک آن برای «جلوگیری از تنش های منطقه ای» کارساز نبود. به نظر می‌رسد این اقدام باعث حفظ اعتبار و محبوبیت ایران در وضعیت کنونی شده است. علاوه بر این، ایران در بیانیه خود به ماده 51 منشور سازمان ملل متحد اشاره کرده و بار دیگر تاکید کرده است که اقدام تلافی جویانه پاسخی به حمله به کنسولگری بوده است. بنابراین، ایران به تعهد خود مبنی بر اجتناب از جنگ در غزه، همانطور که در هفته های پس از 7 اکتبر به ایالات متحده وعده داده بود، عمل کرد. بنابراین ایران خارج از درگیری اسرائیل و فلسطین این اقدام را انجام داد.
چه کسی باخت؟
مردم آسیب دیده از عملیات نظامی اسرائیل در غزه در طرف بازنده اند. علاوه بر این، این رویداد توجه جهانیان را به ایران معطوف کرد و ایران نقش آدم بد را بر عهده گرفت. احتمال حمله اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران، پرسش‌ها و گمانه‌زنی‌هایی را در مورد اینکه ایران چگونه به چنین حملاتی پاسخ خواهد داد یا چگونه نفوذ منطقه‌ای خود را از طریق نیروهای نیابتی خود در سوریه و عراق حفظ خواهد کرد، ایجاد می‌کند. این گونه بحث ها توجه جامعه بین المللی را بر موضوعی غیر از غزه متمرکز می‌کند که خطر کاهش آگاهی و توجه رسانه های غربی از تلفات غیرنظامیان را به دنبال دارد. بنابراین، تهران به دام تل آویو افتاد و فرصتی را برای تداوم جنگ اسرائیل در غزه را فراهم نمود. علاوه بر این، با نگرش مثبت غرب نسبت به اسرائیل، این کشور می تواند عملیات نظامی خود را تشدید کند.
مثلث جدایی ناپذیر
در حالی که پاسخ تهران، پاسخی جامع به حمله اسرائیل به کنسولگری ایران نبود، اما فضایی بسیار وسیع در طرفداری از ایران در بین ملت های منطقه به‌ویژه در «محور مقاومت» راه افتاده. همچنین ایران تابوی حمله به اسرائیل را هم شکست. از آخرین جنگ های اعراب با اسرائیل تا زمان حمله ایران هیچ کشوری جسارت حمله به اسرائیل را نداشت. تهران وجهه خود را به عنوان بازیگری که قادر به حمله مستقیم به اسرائیل بود را تقویت کرد، کاری که فقط صدام حسین قادر به انجام آن بود. به همین ترتیب، وضعیت مذکور به اسرائیل اجازه می دهد تا از حمایت سیاسی و نظامی مستمر غرب و تداوم حضور ایالات متحده در منطقه برخوردار شود. این رابطه سه جانبه چیزهای زیادی در مورد ژئوپلیتیک منطقه ای آشکار می کند. واضح است که مثلث جدایی ناپذیر آمریکا، ایران و اسرائیل چگونه به خاورمیانه آسیب رسانده است.
اگرچه ادعا می‌شد که انتقام‌جویی ایران تا حدی در پاسخ به حمله اسرائیل به غزه است، اما ایران در واقع به روایت مورد نظر اسرائیل عمل کرد. همچنین علیرغم لفاظی مبنی بر خروج آمریکا از خاورمیانه که مورد پسند بسیاری از رای دهندگان آمریکایی است، بهانه هایی برای حفظ ردپای نظامی ایالات متحده در منطقه فراهم می کند. واکنش ایران یادآور فیلمنامه یک فیلم هالیوودی است که با مانورهای پیچیده مشخص می شود. یک بازیگر بدون اینکه واقعاً آسیبی تشکیل دهد، برای دیگری احساس تهدید ایجاد می کند. بازیگر پس از احساس تهدید، از شخص سومی می خواهد که نقش کلانتری را بر عهده بگیرد، از آن محافظت کند و تعادل را بازگرداند. در این بین، تهران محبوبیت بسیار بزرگی درمیان مردم منطقه به دست آورد، حتی اگر باعث خروج ایالات متحده از خاورمیانه و پایان عملیات نظامی اسرائیل در غزه نشده باشد. به طور خلاصه، هیچ چیز در خاورمیانه آنطور که به نظر می رسد نیست. حتی اگر اهداف اعلام شده از سوی این بازیگران که به نظر دشمنان سرسخت می‌رسند، می‌توانند با یکدیگر همکاری کنند و حتی می توانیم با شرایطی مواجه شویم که منافع آنها تداخل پیدا کند.
نویسنده: آصیف جعفراف روزنامه نگار و تحلیل گر سیاسی
https://ordu.az/az/news/312869/iran-israil-toqqusmasindan-qazananlar-ve-uduzanlar-kimlerdir-%E2%80%93-analiz-
سایر منابع:
وزارت امور خارجه: آذربایجان از افزایش تنش بین ایران و اسرائیل نگران است
پروازهای باکو به تل آویو به تعویق افتاد
https://axar.az/news/toplum/851755.html
شرکت هواپیمایی «آذال»: برخی از پروازها به دلیل حوادث خاورمیانه به تاخیر افتاده است
ایران نمی تواند به آذربایجان بگوید که چه کسی دوست و چه کسی دشمنش باشد!
https://www.referans.az/article/63539
جایگاه ایران در نظم نوین جهانی: وضعیت وخیم‌تر از گذشته است
سفیر اسرائیل در آذربایجان: ایران یک کشور تروریستی و عامل اصلی درگیری در منطقه است
https://t.me/cenubiazerbaijan/4476
گزارش مطبوعاتی گفتگوی تلفنی جیحون بایرام اف با نخست وزیر کشور فلسطین
https://www.mfa.gov.az/az/news/no17324
اظهارات غیرمنتظره سفیر ایران در ارمنستان
https://www.realtv.az/news/az/161246/iranin-ermenistandaki-sefirinden-surpriz-achiqlama-video-
حمله موشک های اسرائیلی به اهدافی در ایران منجر به تشدید تنش در منطقه می شود
https://turan.az/az/dunyada/israil-raketleri-irandaki-hedefleri-vurur-bolgedeki-gerginliyi-artirir
نظر شما